بسم الله الرحمن الرحيم
عجبنى كتيير المنتدى وكيف كلكم تقفوا جنب بعضكم
وحبيت اعرض حكايتى
لتعطونى ارآئكم فيها لانه انتم اكيد اكبرمنى ان ماكانش بالسن <العمر> فاكيد اكبر بالتجربه
بسم الله الرحمن الرحيم
وبه نستعين
انا وصلت لدرجه لا اثق برجل
ما بكرهمش بس بالاقى نفسى بابعد كل ما حد يحاول يقرب
انا عندى مبدأ ان اول انسان احبه هو اللى هاتجوزه ان شاء الله
علشان كده حاولت امنع نفسى انى احب اى انسان
بصوا ياجماعه
انا عمرى 20 سنه فى كليه محترمه صعبه جدا فى دراستها لانها عمليه
لحد دلوقتى مااتقدمليش حد
مع ان كل صحباتى يا اتقدملهم حد يا اتخطبوا والحمد لله
انا مش معترضه لانى عارفه ان ماينفعش بالنسبه لى خطوبه مع الدراسه وانا والحمد لله مقتنعه بكده
لكن يضايقنى على سبيل المثال نظرة صديقه ليا او اناس من اهلى لانهم بيسالونى انتى مافيش حد اتقدملك؟
مافيش حدفى حياتك؟
ما فيش حد معجبه بيه؟
مافيش حد معجب بيكى؟
وطبعا الجواب لا
وحصل موقف تعبلى نفسيتى جدا
ان سيده من اهلى بعد ما عرفت انى ذهبت فى اجاز نص السنه افراح كتيره سالتنى والله بنفس اللفظ
<ومعلقتيش حد من هناك ؟ محدش عجبك؟ ماحدش كلمك؟>
حسيت وقتها انى بضاعه ورخيصه كمان
نرجع لموضوع عدم ثقتى بالرجال:
شوفوا يا جماعه ما فيش رجل < مدرس - زميل فى الكليه>
انا قلت الامثله دى لانها الوحيده التى مررت بيها بحكم ان والدى يخاف على جدا
بالتالى ماليش اى احتكاك باى احد خارج اطار الدراسه
المهم ماحدش قابلته الا وادانى صوره زى الزفت
انا كنت فى مدرسه بنات بس مش عارفه ازاى مدرسه ثانوى للبنات يكون فيها مدرسين شباب
يعنى بينهم وبين البنات اللى يدرسولهوم اقل من عشر سنين!!!!!!!!!!!
وشوفت اللى عمرى ماشفته
اما زمايل الكليه فكنت والحمد لله متحكمه فى العلاقه بينى وبين زميلى وحاطلها حدود
لحد السنه اللى فاتت كان بحكم الدراسه لازم نعمل جروب وجه حظى
ان فى الجروب بتاعى شباب
والسنه دى كنت بامر بظروف وحشه جدا جدا جدا
وكانت نفسيتى متدمره وفعلا ماكنتش حاسه بنفسى وكان عندى حاله ذهول ونسيان مستمر
بجد يعنى لو بتكلم معاكم دلوقتى وانت بتتكلم ممكن انسى احنا بنتكلم في ايه اصلا.....
بس
واحد كان بيحاول يتقرب منى بيخلق اى موضوع علشان اتكلم معاه بكل طرق منها انه يتكلم كلام
يستفزى فى موضوع بس علشان اتكلم
بجد اقتحمنى ياجماعه ماحسيتش بنفسى بقى وكان بالنسبه ليا صديقى الصدوق فى الجامعه
كنت بالنسبه له كتاب مفتوح وهوكمان كان كده
ولكن باشد الاحترام كان يلمحلى بس باحترام والله انا كنت حاسه من اول مره وقعت عينى عليه
انه اخرتها معاه شفت تدينه احترامه معى وخوفه على و كان امين على
انا كنت فاهمه تلميحه كله بس كنت عامله زى الطوبه مافيش رد فعل مش بايدى
بس انا عملت كده علشان انا ما ينفعش ارتبط بحد من وراء اهلى لازم يطلب ايدى الاول من والدى
ووقفت مكانى مش ينفع اتفاعل معاه ومش قادره اصده
والله انا كنت منتظره انه يكلمنى بوضوح ولكن كان كله تلميح
بصراحه هو ساعدنى السنه اللى فاتت فى الدراسه وفى حالتى النفسيه جداااا
وانتهى الموضوع بانه مره كان يكلمنى بطريقه غريبه طبعا انا لم اسكت
وحصلت مجادله وانا انفعلت عليه ومن ساعتها مااتكلمتش معاه
عرفت بعدين من الجروب انه عمل كده قصد علشان لو حد عاوز يتقدملى مايفتكرش ان
احنا مرتبطين!!!!!!!!!!!!!!!!! وانه خايف على سمعتى فى الكليه وطبعا كله كلام مايدخلش دماغ طفل صغير
على حسب فهمى
والموضوع ده كان القشه اللى قسمت ظهر البعير بالنسبه ليا
مش عارفه انا لا اثق فى الرجال ام انى لا اثق ان رجل يحبنى؟
انا لغايه دلوقتى بالرغم من مرور وقت كبير جدا على الموضوع ده
حاسه انه الانسان الوحيد المناسب ليا بشكل كبير وخايفه انى اعيش حياتى ان شاء الله بعد ان اتزوج ان كتب الله لى هذا
اقارن بينه وبين زوجى او اى حد متقدملى
او ان احس انى مستنياه بجد انا عمرى ما قابلت حد مناسب ليا بالشكل ده
اختى تقوللى ان ده عادى انا مش حاسه انه عادى
معلش ياجماعه طولت عليكم قوى بس ياريت اسمع رايكم اواى نصيحه لانى فعلا مش عارفه اعيش
وجزاكم الله خيرا
اختكم فى الله