السلام عليكم يا اسرة هذا المنتدى لى حبيته من اول مادخلت فيه بكتب قصتى وكلها اسى وحزن بس بدون ماتنقدونى انا متزوجه وانا عمرى 17 س وزوجى عمره 22 لنا الان سبع عشر سنه وكان زوجى طالب اول ماتزوجته عشنا مع اهله كان كل الاسبوع فى المنطقه لى يدرس فيها وخميس وجمعه نقضيها مع بعض عشت مع اهله انواع الذل والفقر والحاجه اهلى فى منطقه ثانيه وعيب الوحده تخلى زوجها وتعيش مع اهلها مهما كانت الحياتها صبرت وصبرت وتحملت وحده من خواته كانت مطلقه فى هذيك الفتره وكانت تغار منى غيره ومازلت فى السنه الثالثه من زوجنا تخرج بعت اذهبى وتسلفنا وطلعنا فى شقهفى الدور الثالث وكانت فى نظرى قصر موشقه اهله ازعلو امه كل ماتجى تسوى مناحه وتبكى عشان طلعنا مرت السنين زوجى جلس بدون عمل سنتين اشتغل شغل موقت بدينا فىالعلاج اول تحليل طلع عند زوجى نقص وانا سليمه ومرت السنين ورجعنا فى القصيم وجده الرياض ومصر زوجى عنده الحيونات المنويه صفر ولا حتى عنده خلايا مصنعه الحيونات المنويه صبرت وبدت المشاكل والاحزان مع اهله وغيرتهم وحقدهم توظف زوجى فى ظيفه حكوميه بشهادته با الضافه الى وظيفته الاولى صاردخله فوق الممتاز وترقى سافرنا وتمشينا وعشنا احلى عيشه بالرغم من ان لمشاكل زادة ومازلنا فى شقتنا لى فى الدور الثاث كملت ادرستى وتخرجت من الجامعه طلعنا من الشقه واخذنا بيت مستقل والمشاكل مازلت وكله اهلى يقلون وامى تقول ودمرنى انا جانى اكتئاب حاد جدا العلاج يقلون المستشفيات مافيه امل فى الانجاب زوجى ظروفه الماديه صارة تمام ابوه توفى صارة امه تزن عليه عشان يشترى ارض لهاهى وبناتها بكمل لكم قتى بعدين